ब्लगर मित्र दीपक जडित जी को माछा नमार्दाको कथा पढे देखी नै आफ्नो यो अनुभवलाई पनि टाँसो बनाउने बिचार आएको हो, तर आज बल्ल मेसो मिलेको छ:
कुरा करिव ७-८ बर्ष अगाडीको हो, त्यतिबेला यौटा प्रोजेक्टको सिलसिलामा म्याग्दिको कुनै यौटा गाँउमा थिएँ।
सानो ठाँउ, सिमित व्यक्तिहरुसंग मात्रै सम्पर्क भएपनि आफ्नै सर्कलका साथिभाई भएकाले रमाईलै थियो । एकदिन शनिवार कुरै कुरामा एकजना साथिले माछा खाने कुरा उठाए । सानो ठाँउ भएकोले दाल, चामल त नजिकै र भनेकै बेलामा पाईदैन थियो, माछा कता बाट ल्याउने?। तर एकजना स्थानीय साथिले एक घण्टाको बाटो हिडेंमा यौटा खोलामा पुगिने र त्यहा सजिलै माछा मार्न सकिने जानकारी दिए ।
तुरुन्तै ५-७ जना अरु साथिहरुको पनि समर्थन मिली हाल्यो र बिहानको करिव ११ बजे तिर माछा मारेर ल्याउने र राति 'माछा पार्टी' गर्ने योजना सर्बसम्मतिमा पारित भयो ।
